مقایسه ی دریافت ریزمغذی ها در مبتلایان به مولتیپل اسکلروز با نیازهای تغذیه ای در شهر تهران

مقدمه و اهداف: مولتیپل اسکلروز یا ام اس شایع ترین بیماری عصبی در بزرگ سالان جوان و شایع ترین بیماری خودایمنی دستگاه عصبی در همه ی سنین است. در حال حاضر بیش از سی هزار بیمار مبتلا به ام اس در ایران وجود دارد که تعداد آنان روبه افزایش است. با وجود نقش شناخته شده ی تغذیه در سیر بیماری و کنترل عوارض آن، بررسی وضعیت تغذیه در این گروه از بیماران در ایران از نظرها دور مانده است.هدف از پژوهش حاضر ارزیابی میزان دریافت ویتامین ها و مواد معدنی در بیماران ایرانی مبتلا به ام اس و مقایسه ی آن با مقادیر مرجع است. روش کار: 108 بیمارمبتلا به ام اس عود کننده ـ تخفیف یابنده به طور تصادفی ازمیان بیماران انجمن ام اس ایران ( سال 84-1383) انتخاب شدند. برای هر بیمار یک پرسش نامه ی اطلاعات فردی و بیماری تکمیل شد. میزان دریافت مواد غذایی توسط سه یادآمد 24 ساعته خوراک و یک بسامد مصرف کمی یک ساله ثبت شد. مقادیر به دست آمده با استفاده از راهنمای تبدیل مقیاس های خانگی به مقادیر وزنی بر اساس گرم تبدیل و توسط برنامه nutritionist-3 پردازش شد. مقادیر بدست آمده با نرم افزار spss محاسبه گردید. میانگین، انحراف معیار و حداقل و حداکثر دریافت برای هریک از ویتامین ها و املاح برآورد شد. برای مقایسه با مقادیر مرجع از آزمون t استفاده شد. نتایج: دریافت روزانه ی ویتامین های a و c در زنان مبتلا به ام اس از مقادیر توصیه شده بیشتر و دریافت فولات، ویتامین های d و e، املاح منیزیم، آهن، روی، ید و کلسیم کم تر از مقادیر مورد نیاز روزانه بود. مردان مبتلا به ام اس، ویتامین a، املاح آهن، فسفر و منگنز را بیش از مقادیر توصیه شده ی روزانه و فولات، ویتامین های d و e و عناصر منیزیم، روی، کلسیم، و سلنیم را کم تر از مقادیر مرجع دریافت می کردند